Cezacı ve Yumuşak Yaklaşım
Cezacı ve Yumuşak Yaklaşım
Çocuklarınıza bir şeyleri öğretmek ve doğru olanın ne olduğunu göstermek için bir çok yöntem deniyorsunuz. Bunların en başında da cezacı yaptırımlar oluyor. Bak bunu yapmazsan bu olur, onu getirmezsen sana şunu yaparım, akşam baban geldiğinde görürsün sen gibi yaklaşımlar bunlara örnektir.
Ebeveynlerin inancı şu şekilde
- Çocuklar acı çekmeden öğrenemezler.
- Çocuklar yöntemlerinizden korkmazlar sa kurallara saygı göstermezler.
- Çocuklarımı kontrol etmek benim görevim.
- Çocuklarımın sorunlarını çözmek benim görevim.
Güç ve Kontrol: Ebeveynde
Sorun Çözme:
- Zorla sorun çözme
- Düşmanca tutum
- Kazanana-kaybeden (Öğreten kazanır.)
- Bütün sorunları ebeveyn çözer ve kararları onlar alır.
- Süreci ebeveyn yönetir ve kontrol eder
Çocuğun Öğrendiği: Problem çözme süreci ebeveynin kontrolündedir.
İletişimde ve problem çözmede kırıcı yöntemler
Çocukların Tepkisi: Öfke, inatçılık, İntikam, isyan, Geri çekilme, korku, bastırılma
Ben çocukken ailelerin çoğu böyle yapardı, çocuklar da bundan ders alırlardı” Ceza ile büyütülmüş pek çok çocuk gibi o da çocukların, öğrenebilmeleri için acı dolu sonuçlara katlanmaları gerektiğini düşünüyor; aynı şeyi çoğu kişi kendi oğluna da yapıyordu.
Yumuşak Yaklaşım (Sınırsız Özgürlük)
Bunun tam aksine cezacı yaklaşımdan sa Yumuşak yaklaşım, cezacı yaklaşımın katı ve otokrat doğasına bir tepki olarak, 1960 ve 1970’lerde belirgin biçimde ortaya çıktı. Ebeveynlerin çoğu özgürlük, eşitlik ve karşılıklı saygı prensiplerine dayanan yeni ve daha demokratik bir çocuk yetiştirme yöntemi arıyordu.
Bu prensipleri uygulamak, göründüğü kadar kolay değildi. Cezacı modele göre büyümüş olan bizler için bu bilinmeyen bir alandı. Nasıl yapılacaktı? Kurallarımızı ve beklentilerimizi gevşeterek ve çocuklarımıza daha çok özgürlük ve kontrol vererek olacak mıydı? Pek çok ebeveyn bunu denedi ama denemeler başarısız oldu çünkü çok önemli bir husus unutulmuştu: Kesin sınırlar.
Sınırları olmayan özgürlük, demokrasi değil; anarşidir. Anarşi ile eğitilen çocuklar kurallara ya da otoriteye saygı duymayı ve özgürlüklerini sorumluluk içinde yaşamayı öğrenemezler. Önceliği hep kendilerine verirler. Kendi güçlerini ve kontrollerini abartırlar. Bu yüzden çocuklarınızı daha iyi anlamaya çalışın ve kesin yargılardan kaçının. Olmazsa olmazlarınız olabilir ama söz konusu çocuklarınızsa bunlardan da taviz vermelisiniz…
